W dniu 25.02.2015 r. biegły sądowy Marcin Kubiczek wydał na piśmie obszerną opinię w postępowaniu karnoskarbowym prowadzonym przeciwko oskarżonemu w osobie prezesa zarządu spółki prawa handlowego z art. 57 § 1 KKS [naruszenie terminu wpłaty podatku] oraz art. 77 § 2 KKS [niewpłacenie pobranego podatku].
Sąd zlecił biegłemu sądowemu sporządzenie opinii na okoliczność ustalenia, czy w istotnym dla sprawy okresie badana spółka dysponowała środkami finansowymi pozwalającymi na realizację zobowiązań podatkowych wynikających z deklaracji VAT-7, a nadto z podatku PIT-4, a jeśli nie, to czy oskarżony mógł stosując się do zasad racjonalnego postępowania uzyskać konieczne środki finansowe. Nadto biegły winien był ustalić, czy oskarżony w osobie prezesa zarządu dłużnej spółki miał obiektywną możliwość wykonania obowiązku podatkowego oraz zbadać kontekst ekonomiczno-finansowy objętych aktem oskarżenia zachowań oskarżonego w sposób pozwalający na wskazanie przyczyn determinujących terminowość płatności podatkowych.
Po przeanalizowaniu akt sprawy głównej, akt spraw związkowych oraz zażądanej dokumentacji, ekspert dokonał m.in. analizy rodzajowej oraz terminowej zaległości podatkowych badanej spółki z uwzględnieniem szczegółowej morfologii zobowiązań podatkowych opisanych w akcie oskarżenia, a także analizy dziennej transakcji ujawnionych na wyciągach bankowych dłużnej spółki oraz osadu na rachunkach bankowych badanej spółki.
Wskutek wskazanych powyżej czynności analityczno-badawczych biegły sformułował konkluzje generalne opinii sądowej, w których to określił m.in. czy dłużna spółka dysponowała zasobami pieniężnymi pozwalającymi na realizację zobowiązań podatkowych w okresie objętym aktem oskarżenia w zakresie podatku VAT, a także czy istniała obiektywna możliwość zapłaty przez badaną spółkę zaliczki na podatek PIT od wypłaconych wynagrodzeń pracowniczych. Ponadto, biegły sądowy w oparciu o istniejące przesłanki oraz zebrany w sprawie materiał dowodowy opisał sytuację ekonomiczno-finansową dłużnej spółki w kontekście ewentualnej obiektywnej niemożności regulowania zobowiązań fiskalnych, w szczególności wskazując na rzeczywiste znaczenie określonych zdarzeń gospodarczych dla ewentualnej materializacji stanu obiektywnej niemożności realizacji przez oskarżonego zobowiązań fiskalnych.
Jednocześnie zaznaczyć należy, że wywiedzione wnioski końcowe biegły sądowy poparł adekwatnymi rozważaniami teoretycznymi w zakresie ekonomicznej interpretacji istotnych dla sprawy elementów typizacji prawnoskarbowych norm prawnych [art. 57 oraz art. 77 KKS].