W VI 2016 r. biegły prywatny Marcin Kubiczek wydał pisemną opinię uzupełniającą w sprawie o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej, toczonej wobec członka zarządu spółki akcyjnej notowanej na giełdzie, w myśl art. 373 PU [w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2015 r.].
Przedmiotem opinii uzupełniającej stało się wszechstronne ustosunkowanie do wydanej w sprawie opinii biegłego sądowego, a to na okoliczność oceny poprawności wywiedzionych w opinii sądowej wniosków końcowych, w zakresie momentu materializacji względem członka zarządu spółki akcyjnej obowiązku, o którym w art. 21 PU [terminowe złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości].
Tym razem biegły prywatny przedstawił rozważania ogniskujące się w szczególności na przesłance majątkowej [art. 11 ust. 2 PU], bowiem w jego ocenie biegły sądowy przyjął błędną formę jej stosowania. Głównym błędem biegłego sądowego było bowiem uwzględnienie w poczynionym rachunku testowym zarówno rezerw, jak i rozliczeń międzyokresowych, co doprowadziło do zniekształconych ustaleń w zakresie momentu materializacji niewypłacalności. Biegły prywatny podkreślił, iż rachunek testowy nie powinien być mechanicznym odwzorowaniem wartości bilansowych aktywów i pasywów, ale winien zmierzać do uchwycenia możliwie najwierniej rzeczywistej relacji między faktycznymi zobowiązaniami i faktycznym majątkiem dłużnika. W celu uzasadnienia przedmiotowej konstatacji przywołano w treści opinii uzupełniającej stanowisko przedstawicieli doktryny oraz orzecznictwo, z których jednoznacznie wynika, iż rachunek testowy winien uwzględniać wyłącznie faktycznie istniejące na dzień badania zobowiązania, a nie te znajdujące się w bilansie pod pozycjami „rozliczenia międzyokresowe” oraz „rezerwy”, które nie zawierają w sobie zobowiązań istniejących w sensie cywilistycznym, a stanowią wyłącznie swoistą antycypację potencjalnych, ale niepewnych zdarzeń, będąc pewnego rodzaju kreacją księgową.
Biegły prywatny wskazał również w treści opinii uzupełniającej, iż biegły sądowy przyjął błędną optykę w zakresie dnia, w którym dłużnik dowiedział się o materializacji stanu niewypłacalności. Podkreślono, iż test wypłacalności mający ustalić, albo też zaprzeczyć niewypłacalności dłużnika możliwy jest do przeprowadzenia dopiero po tzw. księgowym zamknięciu miesiąca [obliczenie zobowiązań podatkowych, handlowych, a także ujawnienie w księgach rachunkowych zaistniałych zdarzeń gospodarczych (np. wykonanie zobowiązań w poprzednim miesiącu, otrzymane spłaty od podmiotów zobowiązanych pieniężnie wobec dłużnika, wynikających z czynności sprzedażowych, wypłata wynagrodzeń, naliczenie ZUS, etc.)], o ile stan taki nie wynika z nagłych i niedających się przewidzieć zdarzeń, natychmiast powodujących stan niewypłacalności.
W konkluzjach opinii uzupełniającej, biegły prywatny przedstawił raz jeszcze syntetyczną ocenę sytuacji ekonomiczno-finansowej spółki w istotnym dla sprawy okresie, wskazując na czynniki, które determinują konieczność przyjęcia, iż wniosek o ogłoszenie upadłości złożony został w terminie, a tym samym, iż brak jest podstaw do orzeczenia zakazu, o którym w art. 373 PU.