W VI 2016 r. biegły sądowy Marcin Kubiczek wydał obszerną pisemną opinię sądową w sprawie karnej toczącej się ponownie przed Sądem karnym, tj. Sądem Rejonowym wskutek uchylenia orzeczenia Sądu I instancji przez Sąd Okręgowy. Sąd I instancji uniewinnił oskarżoną, przy czym sprawa dotyczyła przestępstwa spenalizowanego w art. 284 Kodeksu Karnego, tj. przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego.
Oskarżyciel publiczny wskazał w treści aktu oskarżenia, iż pierwsza z oskarżonych przyjęła na swoje rachunki bankowe środki pieniężne spółki prawa handlowego, a następnie nie rozliczyła wszystkich tych środków, dokonując tym samym przywłaszczenia spośród przekazanych jej środków kwoty stanowiącej mienie znacznej wartości na szkodę tej spółki. Z kolei drugiej z oskarżonych zarzucił, iż bez zgody i wiedzy władz poszkodowanej spółki, dokonała z rachunków firmowych na prywatne rachunki pierwszej z oskarżonych wielu przelewów środków pieniężnych we wskazanej kwocie, ułatwiając w ten sposób wyżej wymienionej przywłaszczenie kwoty stanowiącej mienie znacznej wartości na szkodę tej spółki prawa handlowego.
Sąd ponownie rozpatrujący sprawę powołał biegłego sądowego na okoliczność ustalenia szeregu faktów o charakterze ekonomiczno-finansowym, a związanych z realiami i stanem faktycznym zawisłej sprawy, a także dokonania ekonomicznej oceny poszczególnych zdarzeń w realiach tej sprawy. Biegły sądowy zobowiązany został m.in. do ustalenia jaka była w okresie 2003-2004 kondycja finansowa przedmiotowej spółki prawa handlowego, a także czy we wskazanym okresie dokumentacja księgowo-finansowa spółki prowadzona była w sposób prawidłowy, a jeżeli nie, to jakie stwierdzono w tym zakresie uchybienia. W zakresie tezy dowodowej mieściła się również konieczność ustalenia, jaka była we wskazanym okresie rola oskarżonych w spółce – jakie były ich stanowiska, zakres uprawnień i obowiązków w odniesieniu do prowadzenia dokumentacji księgowo-finansowej oraz dokonywania operacji finansowych, w tym przelewów, wpłaty i wypłat gotówkowych.
W związku z powyższym, w treści sporządzonej opinii pisemnej, biegły sądowy dokonał obszernej analizy dotychczasowych ustaleń w sprawie, a także istotnych faktów wynikających z treści akt spraw związkowych. Przytoczono przy tym dane dotyczące działalności prowadzonej w przedmiotowej spółce prawa handlowego, w tym- dokonano szczegółowej analizy sytuacji ekonomiczno-finansowej spółki w istotnym dla sprawy okresie, badając m.in. wyniki finansowe spółki oraz strukturę aktywów i pasywów w istotnym dla sprawy okresie. Nadto, biegły sądowy przedstawił morfologię transakcji kasowych i bankowych zrealizowanych przy udziale oskarżonej w dwóch przedziałach czasowych, a także zarysował metodykę oraz faktyczny kształt rozliczeń zaliczek pobranych z kasy oddziału spółki przez oskarżoną. W treści opinii sądowej wskazano również zakres obowiązków oskarżonych, w zakresie dokonywania przelewów, wpłat i wypłat gotówkowych, a także ustosunkowano się do kwestii odpowiedzialności za prowadzenie dokumentacji księgowo-finansowej i sporządzanie raportów kasowych w badanej spółce oraz ich prawidłowości.
W treści konkluzji generalnych biegły sądowy odpowiedział bezpośrednio na pytania wskazane w treści tezy dowodowej, opierając swoje twierdzenia na treści poczynionych wcześniej ustaleń. Wskazał m.in., iż należy odmówić wiarygodności rozliczeniu potencjalnej szkody spółki, które zostało przedstawione przez oskarżyciela publicznego w akcie oskarżenia, a także podkreślił, iż raport kasowy prowadzony dla oddziału spółki przez oskarżoną prowadzony był nienależycie, przy czym sposób prowadzenia tego raportu kasowego wynikał z narzuconych przez Prezesa Zarządu poszkodowanej spółki zwyczajów i praktyk. Ostatecznie, dokonując ekonomicznej oceny zdarzeń faktycznych w sprawie, bazując na całokształcie przeanalizowanych danych oraz zebranym w sprawie materiale dowodowym, biegły sądowy wskazał, iż w jego ocenie w badanym okresie nie doszło do przywłaszczenia przez oskarżoną środków finansowych na szkodę badanej spółki prawa handlowego.