W dniu 11.03.2015 r. biegły sądowy Marcin Kubiczek sporządził na piśmie opinię sądową w sprawie o ogłoszenie upadłości układowej spółki akcyjnej znaczących rozmiarów przed Sądem Rejonowym, Wydziałem Gospodarczym.
Biegły sądowy został zobligowany przez Sąd upadłościowy do ustalenia czy, kiedy i w jakim zakresie dłużnik zaprzestał regulowania wymagalnych zobowiązań, czy i kiedy zobowiązania dłużnika przekroczyły wartość jego majątku, a także do ustalenia stanu przedsiębiorstwa dłużnika, w tym realnej wartości jego majątku, perspektyw prowadzenia dalszej działalności gospodarczej oraz oceny możliwości restrukturyzacji przedsiębiorstwa dłużnika w oparciu o przedstawione przez dłużnika propozycje układowe. Ponadto, biegły sądowy winien ustalić, czy w przypadku ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu wierzyciele zostaną zaspokojeni w wyższym stopniu niż w przypadku upadłości obejmującej likwidację majątku oraz czy majątek dłużnika, po wyłączeniu z niego obciążonych składników majątkowych, wystarczy na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego.
Biegły sądowy w ramach sporządzonej opinii z dnia 11.03.2015 r. udzielił wyczerpującej i kompleksowej odpowiedzi na postawione przez Sąd pytania, dokonując wszechstronnej oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej dłużnej spółki. Marcin Kubiczek przeanalizował treść poszczególnych pozycji aktywów oraz pasywów dłużnej spółki w relewantnych dla sprawy okresach sprawozdawczych, przeprowadzając miarodajny test na niewypłacalność dłużnika w myśl art. 11 puin [przy uwzględnieniu wiodącego stanowiska doktryny, aktualnego orzecznictwa sądowego, a także w świetle nabytych przez siebie doświadczeń eksperckich]. Należy podkreślić, iż biegły sądowy przedstawił Sądowi rozważania w zakresie kwalifikacji zobowiązań poręczeniowych do testu na niewypłacalność, motywując swoje stanowisko szeregiem argumentów ekonomicznych. W celu potwierdzenia lub zaprzeczenia zasadności wszczęcia postępowania upadłościowego w wariancie układowym, biegły sądowy dokonał analizy porównawczej antycypującej konkurencyjne warianty prowadzenia postępowania w zaistniałym stanie faktycznym, wykorzystując wiedzę nabytą w wyniku rozmów z członkami zarządu dłużnej spółki, a także dokonując interpretacji przedstawionej mu dokumentacji finansowo-handlowej w świetle mechanizmów i aktualnej sytuacji adekwatnej branży.
Ostatecznie, biegły sądowy ustalił, iż stan przedsiębiorstwa dłużnika rokuje na powodzenie sanacji układowej, jednakże wyłącznie przy założeniu, iż dłużnik spełni szereg enumeratywnie wskazanych przez biegłego sądowego warunków, m.in. wykaże, że zarząd dłużnika daje rękojmię należytego prowadzenia spraw spółki [przez powołanie do zarządu spółki osoby posiadającej wysokie kompetencje oraz doświadczenie w zakresie finansów przedsiębiorstw], a także przedstawi do akt sprawy o ogłoszenie upadłości zaświadczenie wydane przez właściwe organy egzekucyjne o wysokości środków pieniężnych przekazanych przez organy egzekucyjne do depozytu sądowego.
Należy podkreślić, iż przedmiotowa opinia sądowa nie została skutecznie zakwestionowana na etapie postępowania o ogłoszenie upadłości, stanowiąc ekspercką podstawę dla merytorycznych rozstrzygnięć sądowych.